Anaeroob zuiveren

Anaeroob zuiveren

Anaerobe zuiveringsinstallatie (2018)

Anaeroob zuiveren is een vergistingsproces. Het is een natuurlijk afbraakproces van een organisch materiaal door bacteriën. Een belangrijk verschil met de bekende "vergister, mest of co-vergister" is dat bij dit systeem vast materiaal wordt gebruikt (mest, mais, slib etc.) terwijl het bij anaeroob zuiveren alleen om de afbraak van opgelost materiaal gaat. het normale vergisten duurt daardoor veel langer (25-40 dagen) terwijl het anaeroob zuiveren in ca. 5 uren gebeurt.

Een enorm aantal soorten bacteriën, met ieder een specifieke functie zorgen bij een temperatuur van 25-38ºC voor het steeds verder afbreken van de koolstofketen van organisch materiaal naar CO2, waterstof H2 en azijnzuur (C2H4O2). In de laatste fase van het proces ontstaat uit azijnzuur methaan (CH4) terwijl daarnaast ook uit waterstof en koolzuur methaan ontstaat. De overmaat aan CO2 is echter zo groot dat dit niet allemaal met waterstof tot methaan omgevormd wordt. Hierdoor bevat het biogas methaan en CO2. Als bijproduct ontstaat ook (vaak) H2S gas, dat verwijderd moet worden om het biogas goed te kunnen gebruiken.

De bacteriën die voor het afbraakproces zorgen groeien in korrels. Professor Lettinga van de universiteit van Wageningen ontdekte dit proces. Vanaf de jaren 80 van de twintigste eeuw zijn anaerobe zuiveringen gebouwd, waarbij de techniek om water en gas van elkaar te scheiden en de bacteriën te behouden veel ontwikkelingen heeft doorgemaakt.

Bij het anaeroob zuiveren kunnen niet alle organische componenten worden afgebroken tot methaan. De moeilijk afbreekbare stoffen zullen in een aeroob proces (met zuurstof) verder verwijderd moeten worden. Toch is het belangrijk om zoveel mogelijk anaeroob te zuiveren omdat anaeroob zuiveren energie oplevert terwijl aeroob zuiveren energie kost, veel meer COproduceert en een bacteriestroom (slib) oplevert dat (nog) geen nuttige toepassing heeft.